درمان

حضرت امیر علی (ع):خدایت رحمت کندآیا برای درد گناه دارویی آورده ای؟

طبیب:مگرگناه درد یا بیماری است؟

حضرت امیر (ع)آری گناه بیماری است ومردم را به زحمت انداخته است.

بلی از اینجا برخیز وبه بوستان ایمان برو چون وارد شدی مقداری از ریشه درخت نیت ودانه های پشیمانی وقدری از درخت توبه وتخم ورع ومیوه فهم واندوه از شاخه های یقین ومغز اخلاص وپوست اجتهاد ومقداری هم از ساقه های انابه و زهر برگردان تواضع گرفته همه را با حواس جمع وبا دلی متوجه وفهمی سرشار -با انگشتان تصدیق وکف توفیق میان طشت تحقیق می ریزی .

وبا آب چشمانت شستشو می دهی .

وانگاه تمام را در میان دیگ امید ریخته وبا آتش اشتیاق می جوشانی.

آنقدر تا مواد زاید در جوش  جدا شده وعصاره وخامه حکمت بدست آید

،سپس آن را گرفته در بشقاب رضا وتسلیم ریخته وباد نفخ ونسیم استغفار برآن می دمی تا بیشتر از انکه فاسد شده ،خنک شود .

واین برایت گوارا میشود آنگاه که در جایی که آدمی نباشد ...

وجز خدا کسی تو را نبیند...

می نوشی این است دارویی که درد گناهان را ساکت وجراحات معصیت را التیام میبخشد چنانچه اثری از آن باقی نمی ماند.

(یافعی در روض الریاض ص 42)