حسی که آن را غرور مینامند

در کوچه پس کوچه زندگی تو هستی وتنهاییت

وآنچه تو حسی مبهم میدانیش

وآنچه دیگران آن را غرور...

در جست وجوی آنچه به دنبالش کشیده میشوی

حسی که آن را غرور مینامند

از میان میرود 

میشکند

این بار تو میمانی وتنهایی محض

این بار به یک نقطه خیره میشوی 

واز کرده هایت لب به دندان میگیری

پشیمان میشوی

ولی افسوس

که غرور از دست رفته را پشیمانی باز نمیگرداند

باز مینشینم

بدون غرور زندگی کردنم سودی ندارد

میخندم به خودم

که چیزی برای از دست دادنش در دستانم نیست