گل ارکیده

شاخه ای تکــــــــیده ، گل ارکـــــــیده ، با چشمـــــای خستــه ، لبهـــــــای بسته غم توی چشمـــاش آروم نشستــه شکوفــــه شادیــــش از هــــم گسستــــــه واااااای آشنای درررده ، خورشیدش سررررده ، تو قلب سردش غم لونه کــرده مهتاب عمرش ش ش ش در پشت پــــــــرده هر مـــاه سالــــش پاییز سرده آه ه ه ه دستــــای ظریفــــش تو دست مـــــادر پیکـــــر نحیفـــــش چون گل پــرپـــر از محنت و درررررد آروم ندااااااره سایه سیاهی رو بخت شـــومش ، ارکیده تنهاســــت زیر هجومــــش ، طوفان درررررد پایون نداررررره