بعد مدت ها میروی کمی چشمانت را برق بیندازی کمی ابرو هایت را هشتی تر کنی و موهایت را دم اسبی ببندی بلکم ظاهرت حواست را پرت کند...
چشمانت را کشیده تر کنی و مژه هایت را فرم بدهی ...
دلت آشوب و یک خروار رخت میشویند دراش.
پی بهانه میگردی باز ...
شادی بچه گانه ات دوام نمیآورد و باز زیرچشمانت گود می افتد و سیاه میشود خودت راهم که گول بزنی فوق فوقش نیم ساعتی گول خورده ای!
سیاهی های جاری شده آبرفتهایش را لای ترکها باقی میگذارد باز و حتی رمقی برای شستنشان نداری.
خسته ام مثل درخت سروی که سال ها در برابر طوفان ایستاد
و روزی که به نسیمی دل داد ، شکست ...
قشنگ بود
ادم همه کار میکنه اما باز نمیتونه خودشو گول بزنه و این گاهی خیلی تلخه....
گاهی؟؟!!!
تلخیش گذر حتی ثانیه هامونو سخت میکنه!
کسانی که مست غفلت و غرورند خیلی دیرتر از مست شدگان از شراب به هوش می ایند.
امام علی (ع)
مولا علی(ع)
ممنونم دوستم